ارزیابی کارایی انرژی در مقیاس شهری در مقایسه دو روش لید و تریس نمونه مطالعاتی: محله ظهیرآباد شهر تهران

رشد شتابان شهرنشینی پیامدهای مختلفی در زمینه های گونا گون از جمله افزایش مصرف انرژی را به دنبال داشته است. این چالش از دو جنبه؛ محدود بودن منابع و آلودگی های زیست محیطی، شهرها را با مشکل مواجه ساخته است. در این راستا با ظهور رویکردها و جنب شهای مختلف )همچون توسعه پایدار، نوشهرسازی و ...( اهمیت موضوع انرژی در شهرسازی آشکار شد. مفهوم انرژی در شهر با مؤلفه های مختلفی در برنام هریزی و طراحی شهری ارتباط دارد. هدف این پژوهش ارزیابی و سنجش کارایی انرژی در شهر با مقیاس های مختلف است.بسته به مقیاس مورد مطالعه م یتوان از مد لها با مقیاس متفاوت ) به عنوان مثال شهر، منطقه، محله و واحدهمسایگی و ... ( برای ارزیابی کارایی انرژی استفاده نمود.با شناسایی روش ها و مدل های ارزیابی کارایی انرژی به بررسی نحوه عملکرد و شناسایی مولفه های تأثیرگذار و موانع پیش روی آنها پرداخته م یشود.در این پژوهش پس از بررسی بنیان های فکری مؤثر، با تمرکز بر شناسایی مد لها و رو شهای مختلف ارزیابی کارایی انرژی، دو مدل در دو سطح انتخاب شده است. مدل تریس در سطح یک شهر تهران، با شاخص ها و ابزار های مختلف به ارزیابی میزان مصرف انرژی م یپردازد و سپس برای ارزیابی با دقت بیشتر به ارزیابی کارایی انرژی در یکی از محات شهر تهران-محله ظهیرآباد منطقه 20 شهر تهران- با مدل لید، پرداخته و میزان کارایی انرژی محله برآورد می شود. یافته های تحقیق نشان م یدهد که دو بخش ساختمان و حم ل ونقل، دو مولفه تاثیرگذار در میزان مصرف انرژی و کارایی آن به شمار م یروند. با سیاست گذاری و برنام ههای اقدام مختلف و نیزبا بررسی پیشنهادات و توصی ههایی از اقدامات اجرایی در شهرهای مختلف، در هر دو سطح،می تواند ما را به سوی شهرهایی با کیفیت تر و با کارایی انرژی پیش ببرد.